...WZNOWIENIE STARYCH WPISÓW...

Mężczyźni mają takie głupie życie, ciągle bronią swojej bezcennej nietykalności, śmiesznego terytorium. Najczęściej obawiają się, że ktoś mógłby odkryć pustkę panującą w środku. Żyją jak gdyby w dekoracjach filmowych, które zwiedzać można w studiach filmowych wytwórni Universal, budują piękne fasady, za którymi rozpościera się pustka, istnieje jedynie front dla turystów.
William Wharton

Mężczyźni nie są warci tego czym obdarzają ich kobiety – miłości. Kiedy zacznie się ich kochać, to albo uciekają, albo mówią tajemnicze słowa w stylu “nie wiem”, “nie jestem pewien”. Gdyby tak potrafili choć jeden raz zamknąć swoje usta [które niejednokrotnie całowały] i pocałować jeszcze raz, ale bez zbędnych słów, spontanicznie, emocjonalnie, romantycznie. Niby wszystko takie proste, a jednak mężczyźni we wszystkim, szukając logiki i innych niepotrzebnych związków, potrafią najprzyjemniejszą chwilę zniszczyć. Dlaczego tak się dzieje, że choć myślą to nie potrafią rozumować, i zrozumieć? Dlaczego im tak trudno pojąć to czym naprawdę jest to co do nich się czuje? Dlaczego nie potrafią obserwować i boją się zaangażować?

Panowie... Teraz kilka słów do was. Nie bądźcie nigdy więcej bezmyślnymi snobami. Nie starajcie się wszystkiego ogarnąć rozumem. [wiecie chyba, że jeszcze nikt nigdy nie zrozumiał kobiet]. Odrzućcie na bok szowinizm i męską dumę. Niekiedy wystarczy jedno słowo, aby zapełnić pustkę. Niekiedy wystarczy, że powiecie “tak”. Niekiedy wystarczy, że będziecie. Niekiedy to wystarczy... Postarajcie się trochę...

Czy to za dużo?