ramzesik

ehh, dzień do kitu i tyle...

nic nie wychodzi... nawet głupiego noża nie mogę utrzymać w ręce... żeby dwa razy się uciąć w ciągu godziny... to szczyt... dawno takiego pecha nie miałam... właściwie miałam... ale to było trochę z czym innym związane, tzn. jest.. bo tamten pech chyba nie minął... a do tego dopadło mnie jakieś uczulenie... swędzą mnie całe nogi... szczyt... do tego wszystkiego znowu miałam wirusa w kompie... chyba setkę razy zawieszało mi się gadu... miliony razy wyskakiwał błąd, że ktoś tam nie może mi czegoś tam wysłać... szczyt... moja ulubiona stronka w necie została zawieszona i do tego bez podania przyczyny... to już było maksymalne świństwo... wszystkie wysłane przeze mnie e-maile się nie wysłały... bo pojawił się drastyczny błąd: 'mail delivery failed'... szczyt... wysłałam dzisiaj tysiące sms-ów a na ani jeden nie dostałam odpowiedzi... nawet nie wiem czy doszły... szczyt... na prawko mam do wyrobienia tylko 20 godzin teorii, ale robię po nowemu 30, bo instruktor tak ma ułożony plan... szczyt... do tego wszystkiego jutro muszę wstać o 7.00, a w sobotę o 6.00... szczyt... żeby w wakacje o takich godzinach wstawać... szczyt... nie mogę się zabrać do tego by przeczytać jakąś lekturę... tzn. czytam jedną... ale ją czytam w każde wakacje, więc to się nie liczy... już chyba 5 razy... mogę polecić: Proces, F. Kafki... bekowe... jako jedna z nielicznych mnie nie usypia... a wracając do mojego pecha... ufarbowała mi się kurtka na zielono [tzn. kilka plamek, ale zawsze]... ponadto skończył mi się tusz w drukarce... sąsiad znowu myślał, że ja nie żyję... brat już drugi dzień nie zaniósł filmu do wywołania... itd... itp...

dobra, koniec... pewnie i tak nikt tego nie przeczyta... jak zawsze zresztą...

hmm,

tak sobie myślę... no i nawet coś wymyśliłam [tak, wiem, to dziwne :)]... no i wymyśliłam takie coś: człowiek to jest najdziwniejsze i najmniej przewidywalne 'coś' na całej Ziemi [a najmniejsza to ona nie jest]... jest miliony na to przykładów... nawet ja sama...

bo czy normalnym jest odrzucić coś, co się mogło stać po wielu tygodniach oczekiwań??... coś na co miało się nadzieję, że się zdarzy, na co czekało się wiele czasu, a jak dochodzi co do czego i się dzieje, to się mówi samemu sobie: NIE, STOP, DOŚĆ TEGO... nie, to nie jest w pełni normalne... a najdziwniejsze, że dalej nie uważam tego, czyli zrobienie tego czegoś na co czekałam, za odpowiednie... dziwne?, hmm, być może... sama nie wiem... zmienność będzie chyba na jakiś czas moją domeną... a może to dobrze czasem się zmieniać... tylko, dobrze dla kogo? dla mnie? dla kogoś innego? czy aby napewno trzeba się zmieniać? czy muszę? czy powinnam?

hmm, i to koniec...  

"Bo to, co właśnie teraz powiem
To bardzo ważne
Słuchaj:
Małe jasne - to jest piwo
Duże jasne - to jest słońce
Mała czarna - to jest kawa
Duża czarna - to jest noc
Noc odchodzi, słońce wschodzi
Chyba nam go nie ubyło
Mała miłość - to nic nie jest
Duża miłość - to jest miłość"

"Taka jest wieczna rzeczy kolej
Od śmierci chroni pieśń
Wszystko co piękne musi boleć
Chociaż tak trudno to znieść"

"Kiedy codzienność zmęczy ci oczy
A skrzydeł nie masz, by odfrunąć
Narasta w tobie chęć, by się stoczyć
Wypoczynkowo obsunąć
Nie ma powodu się niepokoić
Gdy sens tej zasady uchwycicie
Staczać się trzeba powoli
Żeby starczyło na całe życie"

"Szczęście jest skrzydlatą różą
Już mi się minuty dłużą
Jak przed świtem, przed podróżą
Po co mi te łzy"

"Niepotrzebny nam ten smutek
Przecież wiemy
To musiało przyjść
Róży cierniem serca skłute
Póki bolą
Jeszcze warto żyć
Ty odejdziesz, ja nie wrócę
Z każdym dniem
Jak echo cichnie żal"

...[Jonasz Kofta]...

Przyznaję... ostatnio nie ma nowych wpisów...

i tak naprawdę to ja nie wiem czy będzie ich w te wakacje wiele...

no ale kilka raczej tak...

czy człowiekowi jest coś przeznaczone?? czy życie jest z góry zaplanowane jeszcze przed jego narodzeniem??... niekiedy mam wrażenie, że tak... ale znowusz innym razem zdaje mi się, że nie... no bo czy w takim razie byłby sens robienia czegokolwiek, jeśli przeznaczeniem kogoś byłoby coś zupełnie odmiennego??... a może takie coś czym jest przeznaczenie można jakimś dziwnym, nieznanym sposobem oszukać??...

głupoty...

może troszkę mądrości...

"Bierz od świata to, co ci daje, ale nie domagaj się tego, czego ci dać nie chce. Natomiast prosić możesz zawsze."
Ali Ibn Abi Talib

czyli co?? jeśli coś mamy to dobrze... ale jak nie, to też dobrze?? zawsze można mieć na coś nadzieję, ale to wcale nie znaczy, że to coś się spełni, tak?? więc może najlepiej niczego nie chcieć i niczego nie oczekiwać??... w końcu i tak coś dostaniemy od świata... a jak czegoś nie dostaniemy, a wcześniej nie będzie nam na tym zależało, to nie będziemy czuć rozczarowania w razie niepowodzenia... hmm... a gdyby tak domagać się jeszcze bardziej tego czego świat nie chce dać... to może wtedy da?... no bo chyba nie przestanie dawać kompletnie niczego... hmm... gorzej jak się obrazi... co wtedy??

"Wariaci, podobnie jak dzieci, nie dają za wygraną, dopóki ich życzenie nie zostanie spełnione"
Paulo Coelho

może więc niekiedy dobrze być dzieckiem... albo lepiej wariatem... może wtedy osiągnie się to czego się chce... aby mieć całkowitą pewność co do spełnienia życzenia może stać się zwariowanym dzieckiem??... lub jakoś tak... nie dać za wygraną... może to też jest jakiś sposób?? ale czy każdy człowiek nie jest choć trochę wariatem jeśli dąży do czegoś, czego bardzo pragnie... często samo to dążenie jest tak zwariowane, że porwać się na nie może jedynie osoba z duszą dziecka... każdy jest niedojrzałym wariatem, zdesperowanym gówniarzem, psychicznym małolatem jeśli robi coś, jeśli ma życzenie, które nigdy nie będzie w stanie być spełnionym... a taki charakter i mentalność objawiają się jeszcze pełniej w rzeczach jakie robi taka osoba, gdy właśnie niemożność osiągnięcia celu sobie uświadomi...

no ale widocznie tak musi być...

skoro wielcy ludzie tak mówią...

to widocznie nie może być inaczej...